तो नेहमी म्हणायचा तिला..." कशी ओळखतेस तू मला इतकं चांगलं ?' माझ्या मनात काय चालू असतं ते तुला न सांगताच कसं काय कळत..?? खूपदा मला वाटतं की माझ्यापेक्षा तू मला जास्त चांगलं ओळखतेस...!! खरंय आणि ते..!! पण मला याचं नेहमी आश्चर्य वाटतं ...!!" ती फक्त हसायची आणि म्हणायची त्याला.. '' ज्याला आपण मनापासून आपलं मानतो, ज्याच्यावर आपण मनापासून खरं प्रेम करतो त्याला असचं मनापासून जाणू लागतो आपण... त्याच्या छोट्या छोट्या गोष्टी लक्षात ठेवतो आपण, त्याच्या वागण्यातल्या बोलण्यातल्या काही खास लकबी नकळत आठवणीत राहू लागतात... आणि मग त्या व्यक्तीच्या मनातलं सगळं त्याच्या डोळ्यात पाहिलं की कळू लागतं ,कळलं का माझ्या वेडोबाला ...!!'' त्याला तिचं असं बोलणं ऐकत राहावंसं वाटायचं , तो म्हणायचा , '' काहीतरी जादू होते तू बोलू लागलीस की ,,,ऐकत राहावंसं वाटतं बोलणं तुझं .. तुझे बोलता बोलता होणारे हातवारे, चेहऱ्यावरचे भाव पहात बसावेसे वाटतात... तू बोलतेस , पण तुझ्या डोळ्यातून ते सगळं जास्त effectively पोचतं पटकन... छान आहेत तुझे बोलके डोळे...!!! टपोरे , brown रंगाचे , पाणीदार आणि खूप खूप बोलके...!! त्या डोळ्यांवरच फिदा झालो मी...!!''
त्याच्या अशा बोलण्यावर जीव ओवाळून टाकावासा वाटे तिला... कित्ती साधा आहे तो...!!! कधी कधी इतका साधेपणाने मनापासून बोलू लागला; की ती त्याला थांबवत नसे...कारण बोलता बोलता गोष्टी किती खरेपणाने तो मांडत असतो हे तिला कळत असे.. त्याच्या मनात येणारे असंख्य विचार तो तिच्याशी बोलत असे, कारण त्याला कायम वाटे की तिच्याशी बोललो की आपल्याला काहीतरी वेगळं वाटत... मनातले अनेक विचार काहीवेळा आपल्याला भंडावून सोडतात तेव्हा तिच्याशी बोललं कि चुटकीसरशी गोष्टी sort out होऊ लागतात.. आपल्याला काहीतरी समाधानकारक उत्तर सापडेल आपल्या प्रश्नांसाठी किंवा आपल्याला होणार त्रास, वैताग सगळं तिच्यासमोर मांडताना त्याला कधीच अवघडलेपण जाणवत नसे किंवा ' बोलू की नको ' असं ही वाटत नसे; त्याला तिच्या सोबत सगळं share करताना उलट खूप छान वाटत असे, आपल्यासाठी असणारा एक मोठ्ठा सपोर्ट आहे ती...!! त्याच्या अनेक मैत्रिणी होत्या पण ती मात्र खास मैत्रीण होती. 'जिच्याशी कधीही काहीही share करू शकतो आपण' हा विश्वास होता त्याला...!! तो म्हणायचा तिला नेहमी " तुझ्याशी गप्पा मारताना मला काहीतरी वेगळं जाणवतं ... बाकीच्या मित्रमैत्रिणींशी बोलताना असं कधीच काही जाणवत नाही.... अशी मैत्रीण आपल्याला लाभावी हेच माझं नशीब ....!!!! "
आज तर ती खूप खुश होती कारण आज ती फक्त त्याला भेटणार होती खूप खूप दिवसांनी... मधल्या काळात आपण परदेशी गेल्यावर आपल्या ह्या वेड्या मित्राचे सगळे प्रताप तिला ऐकायचे होते ... तो तसा अधूनमधून online बोलायचा पण timing च्या घोळामुळे मग तितकं बोलणं किंवा mail पाठवणं हळूहळू कमी होऊ लागलं ... ती तिच्या research work मध्ये आणखी बुडून गेल्यावर तर चुकामुकच जास्त होऊ लागली phone आणि mail असून सुद्धा...!! तो ही नव्या business मध्ये settle होतं होता ... त्यामुळे मग contact करणं जरा आणखीनच अवघड झालं होता दोघांसाठी .... त्यामुळे आज भेटल्यावर कसा वेळ जाईल आणि वेळ पुरेल का बोलायला इतक्या वर्षांनी भेटल्यावर हेच तिला कळत नव्हतं ... !!
तो भेटणार म्हणून ती जरा मुद्दामच छान दिसेल अशी तयार झाली... college मधली आपली image पूर्णपणे बदललेली आहे हे त्याला कळावं असा छानसा dress तिने घातला. चेहऱ्यावर हलकासा make up करून ती त्याला भेटायला निघाली... CCD मध्ये भेटायचं ठरलं होतं आणि मग मस्त dinner करून रात्री घरी परतायचं असा plan ठरला होता त्या दोघांचा ....!!!
ठरल्यानुसार ती आली CCD जवळ तर तो आधीच येऊन तिच्या स्वागतासाठी तयार होता ... तिला पाहून त्याच्या डोळ्यात वेगळीच चमक जाणवली तिला लांबूनच...!! तिला हसू आलं आणि जाणवलं ' काहीच बदललेलं नाही आपल्या दोघांच्या नात्यात इतक्या वर्षात ... एकमेकांपासून लांब असूनही...!!! '
भेटताच क्षणी त्यालाही असंच जाणवलं ... मधली वर्ष कधी गळून पडली हे कळलंच नाही त्या दोघांना ...एकमेकांशी जुजबी गप्पाटप्पा , college days , friends त्या दिवसातील मजा ...सगळं आठवून झालं आणि तिने त्याला विचारलं '' कोणी खास मैत्रीण किंवा मैत्रिणीहून खास वाटणारी व्यक्ती भेटली कि नाही तुला...??'' त्याने तिच्याकडे पाहिलं आणि सांगितलं . " सापडली तर आहे पण तिला मी आवडतो की नाही हे अजून माहीत नाही ... पण लवकरच तिला याबद्दल विचारणार आहे...!!'' तिला खूप आनंद झाला हे ऐकून आणि ती म्हणाली, '' मग सांग की तिच्याबद्दल....!!"
त्याने तिला सांगायला सुरवात केली '' पहिल्यांदा मला कळतंच नव्हतं की आपल्याला नक्की काय वाटत आहे... college मध्ये एकत्र असताना कायम तुझ्या आसपास असण्याची नकळत सवय झाली होती... तू माझी best friends असल्याने कायम आपली जोडगोळी एकमेकांसोबत जास्त असायची....!!! पण नंतर तू वेगळ्या कॉलेज मध्ये गेलीस post graduation करायला आणि मी admission घेतली दुसऱ्याच college मध्ये कारण मला पहिल्यापासून मुख्य मुंबई ची craze होती... उत्साहात कॉलेज सुरु झालं आणि मग पहिल्या काही दिवसातच मला जाणवू लागलं की आपण काहीतरी हरवून बसलोय... something is missing .... मला कळतंच नव्हतं काही काळ की काय miss होत आहे ते...!!! पण असं अनेकदा जाणवायचं की मित्रमैत्रिणींच्या गराड्यात असूनही आपण सगळं share नाही करत आहोत ....कुठेतरी सगळं असूनही काहीतरी कमी जाणवत असायचं.. सगळ्यात असूनही खूप एकटं एकटं वाटायचं ... त्यातच अचानक वडीलांचा accident होऊन त्यांचा मृत्यू झाल्यावर मग तर मला त्यांचा business सांभाळावा लागत होता. College करता करता ह्या सगळ्या गोष्टी करताना माझी कसरत होऊ लागली
So शेवटी post graduation अर्ध्यावर सोडून पूर्णपणे सगळं लक्ष business वर concentrate केलं. पण तुला मी post graduation course करत नसल्याचं सांगू मात्र नाही शकलो. त्या काळात तुझा हरप्रकारे मला support मिळाला ख-या मैत्रीचा,म्हणून आज मी असा धडधाकट दिसतो आहे. तेव्हा असं जाणवत गेलं की तुझा विचार मनात आला की उगाचच छान वाटू लागतं. तू जवळ नसलीस की बैचेन झाल्यागत होतं. तुझा फोन आला की काय बोलू अन् काय सांगू असं होऊ लागतं. पण तरी हे नक्की काय होत आहे हे मात्र कळत नव्हतं. त्याच खरं कारण मला कळलं जेव्हा आपण सगळे मित्रमैत्रिणी एकत्र एका picnic साठी आपल्या एका mam सोबत गेलो होतो तेव्हा...!!!
त्यावेळी आपण सगळेच खूप मस्तीच्या mood मध्ये होतो कारण खूप दिवसांनी आपण सगळे भेटलो होतो. तू पण आली होतीस... मस्त गपा टप्पा मारत आपण सगळेच छान enjoy करत चाललो होतो. एकमेकांच्या colleges बाबत बोलत होतो, एकमेकांची चेष्टा मस्करी करत आपण अख्खा दिवस धमाल केली... पण त्या दिवशी तुला असं खूप दिवसांनी माझ्यासमोर मी पाहत होतो... तू सगळ्यांशीच कित्ती छान हसत हसत गप्पा मारत होतीस, मधेच madam शी काही अभ्यासाबाबत पण विचारणं चालू होतं तुझं ... त्या वेळी तू इतकी गोड दिसत होतीस की काही काळ मला फक्त तुझा तो चेहरा पहावासा वाटत होता...!!! जणू जगाचा पूर्ण विसर पडला होता मला... आणि त्याच एका क्षणाला आला कळून चुकलं कि मी काय miss करत होतो इतके दिवस...!! कळून चुकलं होता कि तुझ्याशिवाय आता जगण्याला काही अर्थ नाही...!!! माझ्याही नकळत मी तुझ्यावर कधीतरी प्रेम करायला लागलो होतो.....!!! तू काय जादू केली होतीस मला माहीत नाही.. पण त्या दिवसापासूनच तुला मी माझ्या आयुष्यात खूप वेगळं स्थान दिलं होतं ... खूप आपलं मानलं होतं तुला ....!!! अगदी मनाच्या कप्प्यात जपायचं ठरवलं होतं तुला, तुझ्यासोबतच्या घालवलेल्या आणि भावी काळातल्या अनेक क्षणांना ...!!! त्या दिवशी तुला त्या सगळ्या मित्रमैत्रिणींसोबत असताना हे सगळं कसं सांगावं ते मात्र कळत नव्हतं , पण तुला सांगितलं तर तुला ते आवडेल की तुला काय वाटेल ह्याच मात्र खूप tension आलं होतं... कारण तुझ्या जगण्यात तुझी काही तत्त्व होती... प्रत्येक गोष्टीबाबत आणि नात्यांबाबत तू अतिशय स्पष्ट होतीस... तुला अनेकवेळा तुझ्या future plans बाबत बोलताना मी ऐकलं होतं. तुला खूप शिकायचं होतं ...मोठठं होताना सामाजिक गोष्टीतही तुला तितकाच interest होता आणि त्या तुला करायच्या होत्या ... शिक्षण क्षेत्रात आपल्याकडून काहीतरी चांगलं घडावं ह्यासाठी तुला काहीतरी करायचं होतं.... त्यामुळे तुला मी हे सगळं सांगितलं तर तुला काय वाटेल ह्या विचाराने मी जरा गप्प गप्प होतो...तुझ्याशी कधी बोलावं याचा विचार करत....कारण मी काय अभ्यासातील किडा नव्हतो किंवा माझा अभ्यासाशी तसा graduation झाल्यावरचं संबंध संपला होता. मी नंतर लगेचच company मध्ये लक्ष द्यायला सुरवात केली होती. मग ठरवलं direct विचारण्यापेक्षा अधूनमधून chating करता करता विचारू अंदाज आला की..!!! आणि त्या विचारात असतानाच मग खुश होऊन गेलो... त्या क्षणी मला माझा असं काहीतरी गवसलं होतं ...जे मी इतके दिवस शोधत होतो पण मिळत नव्हतं ...त्या दिवशी ते मिळालं आणि माझं मन अगदी कापसासारखं हवेत तरंगू लागलं.. तुझ्या विचारांच्या फुलांभोवती फुलपाखरू बनून बागडू लागलं होतं ....!! ''
तिला हे ऐकतानाच खूप मज्जा वाटत होती... तिला हसू येऊ लागलं होतं... '' कसा आहे हा...?? ह्याला आपल्या मनातलं जाणून घ्यायचं तर होतं पण आपल्याला विचारायचं कसं ही भीती पण वाटत होती...!!'' ती त्याला म्हणाली, '' तुझ्या त्या दिवशीच्या वागण्यातच मला जाणवलं होतं की काहीतरी घडलंय किंवा काहीतरी घडतंय ज्यामुळे तू माझ्याशी बोलताना अवघडून गेला होतास जरा... मला वाटलं होतं की खूप दिवसांनी आपण भेटलोय सगळे त्यामुळे काय बोलावं असा प्रश्न तुला पडला आहे की काय...?, कारण, ' तू मला थोडासा घाबरायचास जरी आपण best friends होतो तरी' हे मला चांगलंच माहित होतं....!! म्हणूनच मी फार काही खोदून विचारलं नाही तेव्हा, पण तेव्हाच तुझे डोळे मला खूप काही सांगू लागले होते ...''
त्याला तिने असं सांगितल्यावर नवल वाटलं ... तो म्हणाला , '' अच्छा , म्हणजे सबकुछ जानकर भी तुम अंजान बने थे ...!!! मला वाटलं की तुला असं काही अंदाज आला नसेल , कारण आला असता तर तू मला तिथल्या तिथे ओरडली असतीस... !!!'' तिला अगदी मनापासून हसू आलं ...तो असाच आहे अजूनही... तिला नवलही वाटलं आणि हसू देखील आलं ... रोमँटिकपणा अजूनही तसाच भरला आहे नसानसांत त्याच्या.. कॉलेज मध्ये होता तसाच आहे अजून तो... आपल्याला वाटलं होतं की सुधारले असतील महाराज , पण आमचे महाराज अजूनही romeo -juliet , हीर-रांझा सारखेच... प्रेमात गुंतलेले आणि हरवून गेलेले...!!"
ती म्हणाली, " तू असा विचार करतोयस हे आधीच माहीत होतं रे मला ..!!! तुझी हि सगळी चालू असलेली धडपड , आणि तुझ्या मनातली धडधड माझ्यापासून लपवायचा तुझा चालू असलेला प्रयत्न पाहून मला सगळं कळूनही मजा वाटत होती...मलाही तू मनापासून आवडू लागला होतास तुझ्या अशाच स्वभावामुळे... " जो भी है, खुल के कहो और जिओ ...!!!" बिनधास्त आणि कायम प्रत्येक क्षण मनापासून जगणाऱ्या तुझ्यासोबत मी देखील मनापासून भावी संसाराची स्वप्नं पहात होते... पण मी माझी म्हणून काही स्वप्नं पाहिली होती जी माझ्या career साठी महत्त्वाची होती. ती पूर्ण करण्यासाठी मी धडपडत होते... ती पूर्ण होताहेत असा वाटू लागल्यावर मग काही काळ तुझ्यापासून दूर गेले... पण तुला मात्र कायम मनात जपलं अनेक आठवणींमधून... कामाच्या व्यापात भले तुझ्या phone calls किंवा mails ना मी reply नसेल दिला पण कधीतरी अगदी एकाकी वातावरणात आणि एकांतात आपल्या जुन्या गप्पा गोष्टी, photos ह्याचाच आधार होता मला... तुझ्या आणि माझ्या अनेक आठवणींचा खजिना माझ्या अवतीभवती मी जपला होता... कॉफी पिताना हटकून तुझी आठवण यायचीच रे... पाऊस आला की तू आठवायचास आणि आपल्या मुंबई मधल्या पावसाळ्यातल्या अनेक छोट्या छोट्या trips , treks आठवायचे... कित्ती छान आठवणी आहेत आपल्या ...!!! तू नसूनही कायम माझ्या सोबत होतास माझ्या मनात, माझ्या प्रत्येक क्षणात ... I love you my dear , I really love you so much. ''
त्याचा चेहरा आता अधिकच खुलला...!! मनावरचं ओझं एकदम हलकं झालं ... त्याला वाटलंही नव्हतं की तिला पण असंच वाटतं असेल आपल्यासारखं... 'आपण स्वप्नात तर नाही ना ' या विचाराने त्याने स्वतःलाच एक चिमटा काढला... आणि त्याचा विश्वास खरा ठरला...!! तो स्वप्नांत नव्हता...!! ती त्याच्यासमोर बसली होती आणि हे सगळं मनापासून सांगत होती... तिच्या डोळ्यात पाहताना त्याला आपल्या भविष्याची स्वप्न दिसू लागली... तीच आपल्यावर प्रेम आहे हे ऐकूनच तू खरंतरं वेडा झाला होता... त्याला काय बोलावं आणि कसं व्यक्त व्हावं हे कळेना... त्याने तिचा हात हातात घेतला , खरंतर propose करायची तयारी करून तो आला होता , पण त्या आधीच तिने त्याला त्याच्या प्रश्नाचं उत्तर दिलं होतं ...!!
त्याच्या अशा बोलण्यावर जीव ओवाळून टाकावासा वाटे तिला... कित्ती साधा आहे तो...!!! कधी कधी इतका साधेपणाने मनापासून बोलू लागला; की ती त्याला थांबवत नसे...कारण बोलता बोलता गोष्टी किती खरेपणाने तो मांडत असतो हे तिला कळत असे.. त्याच्या मनात येणारे असंख्य विचार तो तिच्याशी बोलत असे, कारण त्याला कायम वाटे की तिच्याशी बोललो की आपल्याला काहीतरी वेगळं वाटत... मनातले अनेक विचार काहीवेळा आपल्याला भंडावून सोडतात तेव्हा तिच्याशी बोललं कि चुटकीसरशी गोष्टी sort out होऊ लागतात.. आपल्याला काहीतरी समाधानकारक उत्तर सापडेल आपल्या प्रश्नांसाठी किंवा आपल्याला होणार त्रास, वैताग सगळं तिच्यासमोर मांडताना त्याला कधीच अवघडलेपण जाणवत नसे किंवा ' बोलू की नको ' असं ही वाटत नसे; त्याला तिच्या सोबत सगळं share करताना उलट खूप छान वाटत असे, आपल्यासाठी असणारा एक मोठ्ठा सपोर्ट आहे ती...!! त्याच्या अनेक मैत्रिणी होत्या पण ती मात्र खास मैत्रीण होती. 'जिच्याशी कधीही काहीही share करू शकतो आपण' हा विश्वास होता त्याला...!! तो म्हणायचा तिला नेहमी " तुझ्याशी गप्पा मारताना मला काहीतरी वेगळं जाणवतं ... बाकीच्या मित्रमैत्रिणींशी बोलताना असं कधीच काही जाणवत नाही.... अशी मैत्रीण आपल्याला लाभावी हेच माझं नशीब ....!!!! "
आज तर ती खूप खुश होती कारण आज ती फक्त त्याला भेटणार होती खूप खूप दिवसांनी... मधल्या काळात आपण परदेशी गेल्यावर आपल्या ह्या वेड्या मित्राचे सगळे प्रताप तिला ऐकायचे होते ... तो तसा अधूनमधून online बोलायचा पण timing च्या घोळामुळे मग तितकं बोलणं किंवा mail पाठवणं हळूहळू कमी होऊ लागलं ... ती तिच्या research work मध्ये आणखी बुडून गेल्यावर तर चुकामुकच जास्त होऊ लागली phone आणि mail असून सुद्धा...!! तो ही नव्या business मध्ये settle होतं होता ... त्यामुळे मग contact करणं जरा आणखीनच अवघड झालं होता दोघांसाठी .... त्यामुळे आज भेटल्यावर कसा वेळ जाईल आणि वेळ पुरेल का बोलायला इतक्या वर्षांनी भेटल्यावर हेच तिला कळत नव्हतं ... !!
तो भेटणार म्हणून ती जरा मुद्दामच छान दिसेल अशी तयार झाली... college मधली आपली image पूर्णपणे बदललेली आहे हे त्याला कळावं असा छानसा dress तिने घातला. चेहऱ्यावर हलकासा make up करून ती त्याला भेटायला निघाली... CCD मध्ये भेटायचं ठरलं होतं आणि मग मस्त dinner करून रात्री घरी परतायचं असा plan ठरला होता त्या दोघांचा ....!!!
ठरल्यानुसार ती आली CCD जवळ तर तो आधीच येऊन तिच्या स्वागतासाठी तयार होता ... तिला पाहून त्याच्या डोळ्यात वेगळीच चमक जाणवली तिला लांबूनच...!! तिला हसू आलं आणि जाणवलं ' काहीच बदललेलं नाही आपल्या दोघांच्या नात्यात इतक्या वर्षात ... एकमेकांपासून लांब असूनही...!!! '
भेटताच क्षणी त्यालाही असंच जाणवलं ... मधली वर्ष कधी गळून पडली हे कळलंच नाही त्या दोघांना ...एकमेकांशी जुजबी गप्पाटप्पा , college days , friends त्या दिवसातील मजा ...सगळं आठवून झालं आणि तिने त्याला विचारलं '' कोणी खास मैत्रीण किंवा मैत्रिणीहून खास वाटणारी व्यक्ती भेटली कि नाही तुला...??'' त्याने तिच्याकडे पाहिलं आणि सांगितलं . " सापडली तर आहे पण तिला मी आवडतो की नाही हे अजून माहीत नाही ... पण लवकरच तिला याबद्दल विचारणार आहे...!!'' तिला खूप आनंद झाला हे ऐकून आणि ती म्हणाली, '' मग सांग की तिच्याबद्दल....!!"
त्याने तिला सांगायला सुरवात केली '' पहिल्यांदा मला कळतंच नव्हतं की आपल्याला नक्की काय वाटत आहे... college मध्ये एकत्र असताना कायम तुझ्या आसपास असण्याची नकळत सवय झाली होती... तू माझी best friends असल्याने कायम आपली जोडगोळी एकमेकांसोबत जास्त असायची....!!! पण नंतर तू वेगळ्या कॉलेज मध्ये गेलीस post graduation करायला आणि मी admission घेतली दुसऱ्याच college मध्ये कारण मला पहिल्यापासून मुख्य मुंबई ची craze होती... उत्साहात कॉलेज सुरु झालं आणि मग पहिल्या काही दिवसातच मला जाणवू लागलं की आपण काहीतरी हरवून बसलोय... something is missing .... मला कळतंच नव्हतं काही काळ की काय miss होत आहे ते...!!! पण असं अनेकदा जाणवायचं की मित्रमैत्रिणींच्या गराड्यात असूनही आपण सगळं share नाही करत आहोत ....कुठेतरी सगळं असूनही काहीतरी कमी जाणवत असायचं.. सगळ्यात असूनही खूप एकटं एकटं वाटायचं ... त्यातच अचानक वडीलांचा accident होऊन त्यांचा मृत्यू झाल्यावर मग तर मला त्यांचा business सांभाळावा लागत होता. College करता करता ह्या सगळ्या गोष्टी करताना माझी कसरत होऊ लागली
So शेवटी post graduation अर्ध्यावर सोडून पूर्णपणे सगळं लक्ष business वर concentrate केलं. पण तुला मी post graduation course करत नसल्याचं सांगू मात्र नाही शकलो. त्या काळात तुझा हरप्रकारे मला support मिळाला ख-या मैत्रीचा,म्हणून आज मी असा धडधाकट दिसतो आहे. तेव्हा असं जाणवत गेलं की तुझा विचार मनात आला की उगाचच छान वाटू लागतं. तू जवळ नसलीस की बैचेन झाल्यागत होतं. तुझा फोन आला की काय बोलू अन् काय सांगू असं होऊ लागतं. पण तरी हे नक्की काय होत आहे हे मात्र कळत नव्हतं. त्याच खरं कारण मला कळलं जेव्हा आपण सगळे मित्रमैत्रिणी एकत्र एका picnic साठी आपल्या एका mam सोबत गेलो होतो तेव्हा...!!!
त्यावेळी आपण सगळेच खूप मस्तीच्या mood मध्ये होतो कारण खूप दिवसांनी आपण सगळे भेटलो होतो. तू पण आली होतीस... मस्त गपा टप्पा मारत आपण सगळेच छान enjoy करत चाललो होतो. एकमेकांच्या colleges बाबत बोलत होतो, एकमेकांची चेष्टा मस्करी करत आपण अख्खा दिवस धमाल केली... पण त्या दिवशी तुला असं खूप दिवसांनी माझ्यासमोर मी पाहत होतो... तू सगळ्यांशीच कित्ती छान हसत हसत गप्पा मारत होतीस, मधेच madam शी काही अभ्यासाबाबत पण विचारणं चालू होतं तुझं ... त्या वेळी तू इतकी गोड दिसत होतीस की काही काळ मला फक्त तुझा तो चेहरा पहावासा वाटत होता...!!! जणू जगाचा पूर्ण विसर पडला होता मला... आणि त्याच एका क्षणाला आला कळून चुकलं कि मी काय miss करत होतो इतके दिवस...!! कळून चुकलं होता कि तुझ्याशिवाय आता जगण्याला काही अर्थ नाही...!!! माझ्याही नकळत मी तुझ्यावर कधीतरी प्रेम करायला लागलो होतो.....!!! तू काय जादू केली होतीस मला माहीत नाही.. पण त्या दिवसापासूनच तुला मी माझ्या आयुष्यात खूप वेगळं स्थान दिलं होतं ... खूप आपलं मानलं होतं तुला ....!!! अगदी मनाच्या कप्प्यात जपायचं ठरवलं होतं तुला, तुझ्यासोबतच्या घालवलेल्या आणि भावी काळातल्या अनेक क्षणांना ...!!! त्या दिवशी तुला त्या सगळ्या मित्रमैत्रिणींसोबत असताना हे सगळं कसं सांगावं ते मात्र कळत नव्हतं , पण तुला सांगितलं तर तुला ते आवडेल की तुला काय वाटेल ह्याच मात्र खूप tension आलं होतं... कारण तुझ्या जगण्यात तुझी काही तत्त्व होती... प्रत्येक गोष्टीबाबत आणि नात्यांबाबत तू अतिशय स्पष्ट होतीस... तुला अनेकवेळा तुझ्या future plans बाबत बोलताना मी ऐकलं होतं. तुला खूप शिकायचं होतं ...मोठठं होताना सामाजिक गोष्टीतही तुला तितकाच interest होता आणि त्या तुला करायच्या होत्या ... शिक्षण क्षेत्रात आपल्याकडून काहीतरी चांगलं घडावं ह्यासाठी तुला काहीतरी करायचं होतं.... त्यामुळे तुला मी हे सगळं सांगितलं तर तुला काय वाटेल ह्या विचाराने मी जरा गप्प गप्प होतो...तुझ्याशी कधी बोलावं याचा विचार करत....कारण मी काय अभ्यासातील किडा नव्हतो किंवा माझा अभ्यासाशी तसा graduation झाल्यावरचं संबंध संपला होता. मी नंतर लगेचच company मध्ये लक्ष द्यायला सुरवात केली होती. मग ठरवलं direct विचारण्यापेक्षा अधूनमधून chating करता करता विचारू अंदाज आला की..!!! आणि त्या विचारात असतानाच मग खुश होऊन गेलो... त्या क्षणी मला माझा असं काहीतरी गवसलं होतं ...जे मी इतके दिवस शोधत होतो पण मिळत नव्हतं ...त्या दिवशी ते मिळालं आणि माझं मन अगदी कापसासारखं हवेत तरंगू लागलं.. तुझ्या विचारांच्या फुलांभोवती फुलपाखरू बनून बागडू लागलं होतं ....!! ''
तिला हे ऐकतानाच खूप मज्जा वाटत होती... तिला हसू येऊ लागलं होतं... '' कसा आहे हा...?? ह्याला आपल्या मनातलं जाणून घ्यायचं तर होतं पण आपल्याला विचारायचं कसं ही भीती पण वाटत होती...!!'' ती त्याला म्हणाली, '' तुझ्या त्या दिवशीच्या वागण्यातच मला जाणवलं होतं की काहीतरी घडलंय किंवा काहीतरी घडतंय ज्यामुळे तू माझ्याशी बोलताना अवघडून गेला होतास जरा... मला वाटलं होतं की खूप दिवसांनी आपण भेटलोय सगळे त्यामुळे काय बोलावं असा प्रश्न तुला पडला आहे की काय...?, कारण, ' तू मला थोडासा घाबरायचास जरी आपण best friends होतो तरी' हे मला चांगलंच माहित होतं....!! म्हणूनच मी फार काही खोदून विचारलं नाही तेव्हा, पण तेव्हाच तुझे डोळे मला खूप काही सांगू लागले होते ...''
त्याला तिने असं सांगितल्यावर नवल वाटलं ... तो म्हणाला , '' अच्छा , म्हणजे सबकुछ जानकर भी तुम अंजान बने थे ...!!! मला वाटलं की तुला असं काही अंदाज आला नसेल , कारण आला असता तर तू मला तिथल्या तिथे ओरडली असतीस... !!!'' तिला अगदी मनापासून हसू आलं ...तो असाच आहे अजूनही... तिला नवलही वाटलं आणि हसू देखील आलं ... रोमँटिकपणा अजूनही तसाच भरला आहे नसानसांत त्याच्या.. कॉलेज मध्ये होता तसाच आहे अजून तो... आपल्याला वाटलं होतं की सुधारले असतील महाराज , पण आमचे महाराज अजूनही romeo -juliet , हीर-रांझा सारखेच... प्रेमात गुंतलेले आणि हरवून गेलेले...!!"
ती म्हणाली, " तू असा विचार करतोयस हे आधीच माहीत होतं रे मला ..!!! तुझी हि सगळी चालू असलेली धडपड , आणि तुझ्या मनातली धडधड माझ्यापासून लपवायचा तुझा चालू असलेला प्रयत्न पाहून मला सगळं कळूनही मजा वाटत होती...मलाही तू मनापासून आवडू लागला होतास तुझ्या अशाच स्वभावामुळे... " जो भी है, खुल के कहो और जिओ ...!!!" बिनधास्त आणि कायम प्रत्येक क्षण मनापासून जगणाऱ्या तुझ्यासोबत मी देखील मनापासून भावी संसाराची स्वप्नं पहात होते... पण मी माझी म्हणून काही स्वप्नं पाहिली होती जी माझ्या career साठी महत्त्वाची होती. ती पूर्ण करण्यासाठी मी धडपडत होते... ती पूर्ण होताहेत असा वाटू लागल्यावर मग काही काळ तुझ्यापासून दूर गेले... पण तुला मात्र कायम मनात जपलं अनेक आठवणींमधून... कामाच्या व्यापात भले तुझ्या phone calls किंवा mails ना मी reply नसेल दिला पण कधीतरी अगदी एकाकी वातावरणात आणि एकांतात आपल्या जुन्या गप्पा गोष्टी, photos ह्याचाच आधार होता मला... तुझ्या आणि माझ्या अनेक आठवणींचा खजिना माझ्या अवतीभवती मी जपला होता... कॉफी पिताना हटकून तुझी आठवण यायचीच रे... पाऊस आला की तू आठवायचास आणि आपल्या मुंबई मधल्या पावसाळ्यातल्या अनेक छोट्या छोट्या trips , treks आठवायचे... कित्ती छान आठवणी आहेत आपल्या ...!!! तू नसूनही कायम माझ्या सोबत होतास माझ्या मनात, माझ्या प्रत्येक क्षणात ... I love you my dear , I really love you so much. ''
त्याचा चेहरा आता अधिकच खुलला...!! मनावरचं ओझं एकदम हलकं झालं ... त्याला वाटलंही नव्हतं की तिला पण असंच वाटतं असेल आपल्यासारखं... 'आपण स्वप्नात तर नाही ना ' या विचाराने त्याने स्वतःलाच एक चिमटा काढला... आणि त्याचा विश्वास खरा ठरला...!! तो स्वप्नांत नव्हता...!! ती त्याच्यासमोर बसली होती आणि हे सगळं मनापासून सांगत होती... तिच्या डोळ्यात पाहताना त्याला आपल्या भविष्याची स्वप्न दिसू लागली... तीच आपल्यावर प्रेम आहे हे ऐकूनच तू खरंतरं वेडा झाला होता... त्याला काय बोलावं आणि कसं व्यक्त व्हावं हे कळेना... त्याने तिचा हात हातात घेतला , खरंतर propose करायची तयारी करून तो आला होता , पण त्या आधीच तिने त्याला त्याच्या प्रश्नाचं उत्तर दिलं होतं ...!!
