मंगळवार, १२ फेब्रुवारी, २०१३

प्रेम


आपण प्रेम केलं... म्हणजे काय झालं..???
आपल्या मनाचं नाजूक फुल झालं...
आपण प्रेम केलं... म्हणजे काय झालं..???
आपल्या विचारांचं उडतं फुलपाखरू झालं...
आपण प्रेम केलं... म्हणजे काय झालं..???
आपल्या माणसाचं मोल, आपण जाणलं....
आपण प्रेम केलं... म्हणजे काय झालं..???
आपल्या भावनांचं आपण अर्पण केलं....
आपण प्रेम केलं... म्हणजे काय झालं..???
आपल्या सर्वस्वाचं आपण दान केलं....
आपण प्रेम केलं... म्हणजे काय झालं..???
आपल्या विश्वात कोणीतरी ‘खास’ झालं...
आपण प्रेम केलं... म्हणजे काय झालं..???
छोट्या छोट्या गोष्टीतून कोणीतरी स्मरलं...
आपण प्रेम केलं... म्हणजे काय झालं..???
आठवणी स्मरताना मन मोहरून गेलं...
आपण प्रेम केलं... म्हणजे काय झालं..???
आपल्या स्वप्नांचं कोणीतरी वाटेकरी झालं...
आपण प्रेम केलं... म्हणजे काय झालं..???
शहाण्यागत वागताना मन वेड्यागत झालं...
आपण प्रेम केलं... म्हणजे काय झालं..???
आपण आपल्या जगण्याचं सोनं केलं....

मैत्री

मैत्री आपली ह्रदयात वसली
कधी सावली, कधी उन्हात तापली
कधी फुलासवे, काट्यात रूतली
तरी तुझी मैत्री मी मनात जपली

मैत्री आपली क्षणात जुळली
मनामनाची ओळख पटली
कधी दुरावा, कधी साधत जवळीक
उमगले नाते तुझ्यामुळे अधिक

मैत्री आपली भावनांची गुंफण
कधी हास्याचा कधी कातरक्षण
कधी निरागस अल्लड मन
कधी मात्र घनगंभीरतेपण....

मैत्री आपली जगण्यातला सूर
कधी हलकीशी तान मधूर
कधी आर्त कधी स्वर मंजूळ
कधी नुसत्या लकेरीचे खूळ

मैत्री आपली पाऊस गाणी
कधी रिमझिमत्या थेंबाची सर
कधी बेभान, कधी गर्जत बरसात
कधी हळव्या क्षणी अबोल साथ

मैत्री आपली आनंदाचा ध्यास
कधी शांत, निःस्तब्ध सहवास
कधी हुरहुर, कधी नुसता भास
कधी भेटीची लागे आस

मैत्री आपली अतुट विश्वास
कधी न संपणारा जीवन श्वास
राखून ठेवलेला चिमुकला घास
आठवणींनी जागवलेली रात्र खास

मैत्री आपली हक्काची साद
कधी स्वगत, कधी संवाद
कधी उगाचच घातलेला वाद
कायम मनात जपलेली याद....