प्रिय
चित्तचोरा
प्रेमा.......
14
फेब्रुवारी..... Valentine
day… तुझा दिवस !!!!!!!!! प्रेमाची जाहिररीत्या देवाणघेवाण
करण्याचा दिवस.... प्रेमाला प्रेमाने साद घालण्याचा, आपल्या आवडत्या व्यक्तीसोबत
तो दिवस व्यतीत करण्यासाठी केलेलं planing, केलेल्या
gifts and flowers ची
arrangement.... सगळं जग आणि तरूणाई या दिवसाने पूर्ण
झपाटून गेलेली.....!!!! या दिवसासाठी आतुरतेने वाट बघणा-यांची धांदल.... मनातली
गुपितं कळू नयेत म्हणून चाललेले प्रयत्न.... पण तरीही कुठेतरी मनात या दिवसाचा
विचार चाललेला.... बघताना खूप मजा वाटते. जगण्यात प्रेमाला किती महत्व आहे हे
मात्र जाणवतं, पटतं की प्रेमाशिवाय जगणं किती मुश्कील आहे......!!!!
प्रेमा,
तुझा रंग कसा??? व्यक्ती-व्यक्तीगणिक प्रेमाचा रंग बदलत जातो. आई-बाबांचं
मुलांवरचं प्रेम... बहीण-भावातील भांडणं होऊन सुद्धा असलेलं प्रेम....
मित्र-मैत्रिणींमधलं जवळकीतून निर्माण झालेलं प्रेम... आजी-आजोबांचं नातवंडांवरचं
प्रेम....कधी नुसत्या ओळखीतून , सहवासातून निर्माण झालेल्या नात्यातील
प्रेम...किती वेगळी रूपं....!!!???? पण त्या प्रत्येक रूपातील प्रेम आपल्या
आयुष्यात किती वेगळे रंग भरतं आणि आपल्या जगण्याला सुंदर, मोहक बनवतं अगदी
आपल्याही नकळतं.....!!!!!
‘प्रेम’
या शब्दातचं किती जादू दडली आहे...अडीच अक्षरं पण त्यातल्या अर्थाला असणारं महत्व
एखाद्याच्या आयुष्यात किती बदल घडवू शकतं....!!!!! किती उलथापालथ होते या एकाच
शब्दाने... त्यातील भावनेने....!!! ‘जग सुंदर आहे’ हे कधी डोळे उघडे न ठेवता
वावरणा-यांना अचानक जग इतकं सुंदर वाटू लागतं.... पुन्हा नव्याने जगण्यातल्या
छोट्या छोट्या गोष्टी अनुभवू लागतो मग आपण.... फुलांची मोहकता, त्यांचे रंग
नव्याने जगण्यातले रंग भरू लागतात... मोकळं आकाश, निळ्या रंगाचे निरभ्र आकाश,
चंद्र आणि त्याच्या विविध कला, वा-याची झुळूक , हिरवाईने नटलेला निसर्ग.... या
सर्वातून कोणीतरी आठवू लागतं... कोणाला तरी आपण या सर्व गोष्टी बघताना, अनुभवताना
खूप miss करू लागतो...!!!
पाडगावकरांनी
खूप छान शब्दातं वर्णन केलं आहे, आपल्या अशा फुललेल्या अवस्थेचं... ‘प्रेम केलं
म्हणजे आपण फुलून आलो’ ही ओळचं आपल्या जगण्यातला मोठा बदल, आणि तो देखील खूप छान,
तरल भावनांचा बदल...!!! जगण्यातील मौज अशा वेळी आपल्याला जाणवू लागते, कारण
कोणीतरी आपल्यावर खूप प्रेम करत असतं... काही आठवणी, काही गप्पा, काही मिश्कील
घटना मनात रेंगाळत रहातात... ‘’असं झालं असतं, तर तो/ती असं म्हणाली असती.’’ असा विचार मनात
येतो आणि मग मन पिसासारखं हलकं होऊन तरंगू लागतं... फुलपाखराप्रमाणे आठवणींच्या
फुलांवर बागडू लागतं....!!!
सच्चं प्रेम असेल तर आयुष्यातले रंग अधिक गहिरे होऊ लागतात... त्यात
समजुतीची, मायेची, स्पर्शाची, अबोल्याची , लटक्या रागाची चव असेल, तर त्या
प्रेमाची गोडी वाढतचं जाते. आयुष्यात रंगत आणते. आपल्या भावना जाणणारं, आपली काळजी
करणारं, आपली विचारपूस करणारं, आपली कदर करणारं, ‘आपलं’ म्हणणारं आणि फक्त
आपल्यासाठी असणारं कोणीतरी असावं ही भावना तारूण्यात प्रत्येकजण मनात जपून ठेवत असतं,,,
पण असं कोणी मिळालं की त्याच्या आनंदाचं, जगण्याचं निमित्त किती कारणांनी फुलतं,
उमलू लागतं....!!! अशी ही मजा ‘प्रेमाची’....!!!
वेडं करणा-या... जगाचं, वेळेचं भान विसरायला
लावणा-या... स्वप्नाणना सजवणा-या..मनात भावी आयुष्य फुलवणा-या प्रेमा...!!! तुझा
रंग किती हवाहवासा...मनाला भावणारा, भुरळ पाडणारा... मोहून टाकणारा....!!! प्रेमा,
तुझ्या या स्वभावगुणामुळेच जगात आजही ‘माणूसपण’ आहे... निरागसता, आनंद, सुखाची बरसात
आहे.. नैराश्यातही प्रकाशाची आशा आहे.. तुला अनेक वर्षांचं आयुष्य लाभो आणि
तुझ्यामुळेच अनेक आयुष्यांचं सोनं होवो हीच सदिच्छा....!!!
तुझ्या प्रेमात पडलेली...
